Iets voor half 5 in de ochtend….ik wordt wakker van mijn telefoon die overgaat.Ik schraap mijn keel en neem op, een stem aan de andere kant van de lijn verontschuldigt zich voor het vroege tijdstip van bellen, waarop ik geruststellend antwoord dat ik niet voor niets aangeef 24 uur per dag bereikbaar te zijn…..“Mijn moeder is overleden…” klinkt het. “Ach….”, zeg ik, “Gecondoleerd met het verlies….”.

Even later stap ik uit bed, ik weet waar ik verwacht word, heb de eerste details genoteerd en spring onder de douche. Als ik een klein kwartiertje later met mijn tas en spullen in de auto zit, overdenk ik het telefoongesprek wat ik zojuist met de dochter van de overledene heb gehad. Deze mensen staan op een scharnierpunt in hun leven, nooit zal alles meer zijn zoals voorheen, nu zij afscheid moeten nemen van hun lieve moeder.

Nieuwsgierig naar de familie waar ik zometeen aan zal schuiven, parkeer ik mijn auto en bel aan. Na de eerste kennismaking, zonder handen schudden, geef ik aan dat ik weliswaar letterlijk zal proberen op afstand te blijven, zoals de RIVM-regels dat voorschrijven, maar dat ik figuurlijk vanaf dit moment, tot en met de dag van het afscheid en ook daarna nog, heel dichtbij ze zal zijn.

Ik luister, ik kijk en ik voel aan…..wát is hier nu het allereerst nodig op dit moment?Stap voor stap zal ik de komende dagen samen met het gezin de dingen oppakken die gedaan en geregeld moeten worden.Ik voel al snel vertrouwen, voel ook de liefde en warmte in dit gezin, ik ruik de koffie, de zon komt op en ik weet……we maken er samen een waardevol afscheid van.

06-30642871
info@moniquebankras.com
www.moniquebankras.com